De nieuwe week werd ingezet met het plaatsen van de tweede metalen cilinder over de reeds gedroogde betonnen koepel. Deze bleek iets te groot dus ... de schaar erin! Na het afnemen van het onderste stuk paste hij perfect. Helemaal klaar voor het volgende laagje beton. Zei ik laagje? Ik bedoel dan ook eerder 100 000 emmertjes beton (afgerond natuurlijk). 

In één, twee, drie was onze koepel zijn voetjes kwijt.

Seau nr. 21 324

 Tijd om onze vergister te doen blinken (lees te egaliseren met cement). En wie kan dat beter dan nos maçons, Mousa en Pap. Weer geen eenvoudig werkje, maar moeilijk gaat ook. Dinsdag was dan ook snel voorbij. 

Mousa ziet het helemaal zitten.

Onze koepel begint al een beetje te blinken.

Om het met de woorden van Pap te zeggen: c'est bon hè!

Met mij ging het helaas iets minder die dinsdagavond. Hoofdpijn, misselijk, koorts, ... Maar na een beetje medicatie en veel rust voelde ik mij woensdag middag al stukken beter. Zeker na een onverwacht bezoekje van de mannen. Ze hadden zelfs een cadeautje bij, verse pompelmoezen. Die avond nog was het groot feest voor de Moslims. En dat zullen we geweten hebben, tot 5u 's morgens. 

Vandaag, donderdag, is het dan ook een vrije dag. Met het religieuze feest in gedachten salam aleikum (moge de vrede met u zijn).