En hop, weeral een aantal dagen verder. Maandag hadden we weer last van technische werkloosheid. De vrachtwagen met le gravier zou 's morgens komen, of nee 's middags, nee nee, pendant l'après-midi, niet dus ... Het werd 's avonds. Te laat om de beton nog te kunnen gieten.

Dinsdag een bezoekje, correctie een werkbezoekje, aan Dakar gebracht op zoek naar onderdelen. Dakar in 3 woorden: druk, hectisch en druk. Een buis van 200 mm voor in- en uitlaat werd snel gevonden en meegegeven met een bus naar Warang, wegens een net iets te kleine taxi. Een ton die moet dienen als bewegend onderdeel van de gasopslag, bleek iets moeilijker vindbaar. Na 2 uur rondrijden, met de terugkerende richtingaanwijzing 'tout droit', bleek de verkoper van de tonnen op 500 meter van de eerste winkel te liggen. De tonnen bleken iets duurder dan verwacht, 500 000 CFA (of zo'n 770 euro) per stuk. George gaat zijn onderhandelingstalent nog eens aanspreken. Of misschien toch Idi een gashouder laten maken? On verra ...

Vandaag opgehaald in de Kenkeni door la charrette (paard en kar dus). Perfect om goed aan de dag te beginnen. Op school zag ik dat de mannen heel goed werk geleverd hebben tijdens mijn afwezigheid dinsdag. De betonnen basis van elke put was gegoten. Tijd om de bolvormige bodem van de vergister te voorzien van een dikke laag stevige beton. Beton wordt hier nog altijd met de hand gemaakt. Alles wordt gemengd in la brouette of de kruiwagen en per emmertjes doorgegeven aan degene die in de put de beton uitsmeert. Uitstekende krachttraining trouwens! Morgen weer een drukke dag voor de boeg. Slaapwel! 

Plaatsen van een ijzeren versteviging.

Beton maken. African style.

Af en toe moet er toch ook eens geposeerd worden. En  dat is toevallig één van Ousmane zijn specialiteiten.

En de bodem van de vergister is bijna af, enkel nog de afwerking.